udowa i eksploatacja kotłów parowych podlega we wszystkich krajach specjalnym przepisom urzędowym. Bardziej liberalne postanowienia odnoszą się przy tym do kotłów o niższych ciśnieniach roboczych, w których uniemożliwiono przekroczenie górnego ciśnienia granicznego, wskutek zastosowania urządzeń zabezpieczających. Ciśnienie graniczne wynosi obecnie w Niemczech 0,5 atn. Kotły tego, rodzaju oznacza się jako parowe kotły niskiego, ciśnienia (w skrócie kotły niskoprężne). Można je ustawiać pod zamieszkałymi, pomieszczeniami i nie wymagają one stałego dozowania. Read the rest of this entry »

W bardzo rozległych urządzeniach można ułożyć dolny przewód rozdzielczy w kształcie piły. Przewód rozdzielczy jest odwadniany w punkcie E za pomocą syfonu wodnego. Syfon wodny jest to rura o kształcie litery U, gdzie w obu ramionach poziom kondensatu ustala się na różnych wysokościach odpowiednio do ciśnienia w kotle w rurze tej zbiera się stopniowo kondensat, a następnie odpływa w punkcie b do zbiorczego przewodu kondensacyjnego. Syfon musi być nieco dłuższy, niż odcinek odpowiadający ciśnieniu roboczemu, aby uniknąć przebicia zamknięcia wodnego w chwilach wahań ciśnienia. Syfony wodne spełniają przeto to samo zadanie co urządzenia do odprowadzania kondensatu, mają jednak tę zaletę, że pracują zawsze prawidłowo, bo nie ma w nich ruchomych części, a ponadto mogą bezbłędnie odprowadzić dowolnie małe lub duże ilości kondensatu. Read the rest of this entry »

Wyobraźmy sobie grzejnik całkowicie zimny – napełniony powietrzem. Zawór grzejnika jest początkowo zupełnie zamknięty, a przewód przed zaworem jest wypełniony parą o niewielkim nadciśnieniu. Jeśli zawór otwiera się powoli, wówczas para wchodzi do grzejnika. Zachowanie sili pary w grzejniku zależne jest przede wszystkim od tego, że ciężar właściwy powietrza nawet przy 100 st. C jest półtora raza większy od ciężaru właściwego pary, a więc para unosi się nad powietrzem. Read the rest of this entry »

Ogrzewania parowe pracują tylko wtedy bez zakłóceń i hałasów, jeśli można prawidłowo odwodnić wszystkie części sieci prowadzące parę i jeśli kondensat ze wszelkich miejsc odwadniających i miejsc użytkowania może z łatwością dopływać z powrotem do kotła. Dla spełnienia tego warunku należy wykonywać przewody kondensatu o dostatecznie dużych średni- cach, układać je ze spadkiem oraz prawidłowo przeprowadzać ich napowietrzanie lub odpowietrzanie. Tylko wtedy wolno oczekiwać równomiernego ogrzania całego urządzenia, jeżeli z całej sieci rur można szybko usunąć powietrze i jeśli nigdzie w urządzeniu kondensat nie ulega spiętrzaniu wskutek zbyt obfitego skraplania się pary w okresie rozgrzewania. W ten sam sposób w jaki przeprowadza się odpowietrzanie powinno być możliwe napowietrzenie grzejników odłączonych albo części sieci tak, aby kondensat został całkowicie usunięty. W przeciwnym przypadku występują silne uderzenia wody przy ponownym uruchamianiu albo przy wzroście ciśnienia. Read the rest of this entry »